mümkün değil
ne seni unutmak,
ne bu kalbi avutmak.
onca zaman geçti
üstünden ayrılığın,
içimde külleri hâlâsıcak.
anladım:
başka türlü de olmayacak.
bu gönül böyle yaşlanacak.
kimselere kucak açmadan
sessiz, bir başına,
öylesine yaşayacak...
çünkü
ne unutmaya mecâl,
ne avutmaya söz kaldı.
çünkü,
orta yerinde yüreğimin,
bir kocaman iz kaldı.
Kayıt Tarihi : 18.10.2013 17:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Ankara
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!