İz bırakmadan Şiiri - Ömer Kılıçay

İz bırakmadan gitmek istedim, herşeyi alarak
Kalbinde, bir köşede paslanan sevgimide,
Hiç düşünmedim arkamdan bakmanı, ağlayarak
Olmadı zaten, son buluşmamız kaldı içimde.

Vefasızlığın şaheseri, yaşadığımız onca zaman
Aşktan mahrum kalbini, bendim kucaklayan
Gönlüm geniştir benim, sevgiyi saklayan
Bir kalbim var bir de yaşanan zaman.

Benimki boş hayal ama hoş bir sada imiş
Esintisi gönlüm de bir bahar yeliymiş
Anladım artık ne fayda vakit çok geçmiş
Vicdansız gönüllerin, kalpleri kör imiş.