Bir iz bırak yeryüzüne,
Ayak izinden fazlası olsun.
Bir söz bırak gökyüzüne,
Yıldızlara denk dursun.
Bir el uzat düşene,
Yara değil, merhem olsun.
Bir göz at garibe,
Bakış değil, umut olsun.
Bir lokma böl açla,
Sofran değil, kalbin büyüsün.
Bir selam ver yoldaşa,
Söz değil, dostluk yürüsün.
Bir sus, öfke gelince,
Sessizlik değil, sabır olsun.
Bir gülümse düşmana,
Yüz değil, vicdan konuşsun.
Bir dua et geceye,
Korku değil, teslimiyet dolsun.
Bir adım at hayra,
Yol değil, iz bıraksın.
İnsan ol, Unutma:
Doğmak yetmez,
Yaşamak yetmez,
İz bırakmak gerek,
İnsan diye…
Ahmet Nejat Alperen
Kayıt Tarihi : 19.9.2025 15:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!