İz bana kaldı Şiiri - Murat Ülkü

Geldim bu yaşıma devran sürmedim,
Para pul cahile söz bana kaldı.
Dolaştım gülistanda kıyıp gülü dermedim,
Elime batan diken, köz bana kaldı.

Yazdığım şiir oldu gönlüm şenlendi,
Aşk acısı yaktıkca yürek dillendi,
Atmadı sevilen bir dal ateş küllendi,
Karaldı son köz, is bana kaldı.

Aşığı yakan ateş zanettim maşuğu yakar,
Gökyüzünde benle aynı yıldıza bakar.
Sevilen sevildikçe sandım gül kokar,
Bedenim sararıp soldu, ruh bana kaldı.

Çok sevdi sevilmedi gönlüm çürüdü,
Bir dilber olmayan aklımı aldı yürüdü.
Vurdu yerden yere ardında beni sürüdü,
Düştükce yüzüldü dizim , İz bana kaldı.