Ebediyeti emzirir bir ana,
elinde gümüş tepsi.
Sorsan sonsuz ne yana,
sabaha kalır hepsi.
Bir kıran gecesidir
belli ki unutulmuşsun,
halden anlamaz diyorlar,
hayal satsan olurdu,
gerçek göz kamaştırır,
suskun kalsan da duyulurdu.
ister işit, ister sil beni, bu
yürek levh-i mahfuzun içinde
kaf dağının ardındadır izi.
Neden size uymadım ki, belki
uyandımak için bir gizi.
23/06/2016
Gökhan OflazoğluKayıt Tarihi : 23.6.2016 18:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gökhan Oflazoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/06/23/iz-224.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!