Ruhumun iyot eksiği var bu sıralar deniz kenarı şehirde çekmedim iyotu içime yeteri kadar oturup kıyısına dalga seslerini doldurmadım ruhuma..
Karıncayı selamlamamaşım nicedir göz göze geldim bir grup karıncayla gülümsedik birbirimize o an anladım
Rutinin dışına çıkmamış, güzergahı mı değiştirmemişim
Değiştirince ruhum bir nefes aldı dindi sanki biraz..
Puslu gri bir insana dönüşüyorum korkarım
Soluyorum galiba uzaktan baktım da bugün ruhuma
D si de eksik vücudumun
Dur demeli artık dimi çöken bulutlara her kim yada bensem.
Kayıt Tarihi : 22.3.2024 23:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!