İyisin değil mi ? Şiiri - Ahraz Vaveyla

İyisin değil mi ?

Değişen hayatında mutlusun.
En azından özleyeceğin birisi yok.
Akşam vedalaşıp , sabah merhabalaştığın bir aşkı yaşıyorsun.
Sokakta yürürken;
Bir elini tutan ama ;öbür elinin soğukluğu hissetmeyen bir aşkı yaşıyorsun.
Bana bakarken dolan gözlerin;
Bugünlerine duyduğun hasrettendi değil mi ?
Söyle ; neden susuyorsun ,
Neden söylemiyorsun.
Bütün suç aşkta.
Aşk ; bizdik de.
Doğru ;
Senin başkalarına söyleyeceklerin var.
Benim ise ; sadece kalemim.
Ben mi ?
İyiyim.
Yeni uğraşlar buluyorum.
Seni anımsatmayacak yeni müzikler.
Emre aydın çalıyor mesela.
Nikotinim artarken ;
Kirpiklerimin kapanmasına hasret geceler yaşıyorum.
Beni anımsamadığı düşünerek yazmaya çabalarken.
Kağıdım karalanmış; ve gözlerimin nemine tanık oluyorum.
Umudum sadece kalemim iken.
Yüreğim ; Araf’ta bir toprak parçası.
Dönme !!!
Bende bıraktığın ahrazlığı;
Vardığın yerlerde çığlığa boğ.
Hatta ardında bıraktığın enkazlarla gurur duy.
Ben bıraktığın yerden çoktan gittim.
Suskun kaldığın aşka lal kalarak gittim.

Ve; dilerim ki
Bende bıraktığın enkazların üstüne
kurulmasın hiçbir mutluluğun,
hiç; bir mutluluğun.