Zamane evladı böyle bilirsin,
Canım dersin ardı sıra ölürsün,
Bir anda terk eder yanlız kalırsın,
İyilik yaramaz nankör evlata.
Götürsen cennete diksende direk,
Kalsın der lüzumu derki ne gerek,
Baba demez sana kalpten severek,
İyilik yaramaz nankör evlata.
Adam olmanın alakası yok yaşla,
Kıymet bilmez bütün ömrün bağışla,
Kim olursa haini gerçekten dışla,
İyilik yaramaz nankör evlata.
Geçemez kalırsın hayat kursunu,
Şaşırırsın akıl almaz hırsını,
Çıkarına ters düş döner tersini,
İyilik yaramaz nankör evlata.
Yazık halimize nedirki bu hal,
Nedense kırılır tuttğumuz dal,
Dostum sen yinede ayarında kal,
İyilik yaramaz nankör evlata.
Can ciğerim dersin seversin içten,
Düşersen elden ayaktan düşersen güçten,
Hiç hayır bekleme şimdiki piçten,
İyilik yaramaz nankör evlata.
Veysel derki unutuldu eskiler,
Şimdikiler bakar haline güler,
Ana Baba demez defterden siler,
İyilik yaramaz nankör evlata.
Tel:05379590555
Kayıt Tarihi : 22.8.2014 13:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Veysel Şimşek](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/08/22/iyilik-yaramaz-nankor-evlata.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!