Birgün büyük bir alışveriş merkezindeyim.İkinci kattan yürüyerek
aşağı inerken merdiven başında birer bebeği olan(bebek arabasında)
iki bayanın aşağı inmek için yardım edecek birini beklediğini gördüm.
Hadi dedim ben yardım edeyim.Birincisine yardım ederken herhalde
ikincisine bir başkası yardımcı olur diye düşündüm.Baktım gelen giden yok,
tekrar yukarı çıktım,bir de ne göreyim,üçüncü bir bayan daha var,üstelik o da bebekli,ve beni bekliyorlar.Hepimiz gülüştük,önce ikinci bayanın bebeğini,
sonra üçüncü bayanın bebeğini aşağı indirdim.Yine gülüşerek hayır dualarını
aldım,böylece ben de her hatırladığımda gülümsetecek bir anının sahibi
oldum....
Kayıt Tarihi : 7.12.2006 12:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Güven Kırma](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/12/07/iyilik-yap-denize-at-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!