İyilik Sağlık Sen Nasılsın!

acısı bölerken ikindilerimi
ekmek atardım kuşlara ufalayıp
göle girerdik birlikte
sazanı bol olur derdin hani
giderken almadın ya pabucunun tekini
onu giyiyorum şimdi

arka bahçeleri daha mı güvenli dersin
metruk evlerin
önünde tulumbalar
ki kuyu suyu iyi gelirdi yaralarımıza

bilsek ağıtlar yaktırır mıydık analarına
kedicikleri sütten ayırıp
niye kimseler kesmiyor önümüzü
unutulmuş onikieylül korkuları

acımdan bölerken ikindilerimi pare pare
ekmek ufalıyorum kuşcağız’da
rengini gökkuşağından ödünç almış kuşlara
kırk bir kere
sevaplarına
sevabına
sevabıma

dirilt beni elindeki çiçeklerle
dünün kokusuna dönsün yüzüm
adımladığım sokakları serinlet
ağaçlarını birlikte sayalım koruluğun

umarım iletmiştir rüzgâr ıslığımı
unutmuş olamazsın küçük gözlerimi
adresi ben olan mektupların nerde
akşamlara perde indirebiliriz birlikte

kurşunlanan sensin kanayan ben
ince bir çizgi aramızdaki
koysalar üst üste kalplerimizi
sen üsttekisin ben hep alttaki

her limana fener oldum gör diye
selamsız komşular edindim bu kentte