Adam sanıp sahip çıktım
Zor gününde elin tuttum
Bir hiç iken, adam ettim.
İyilik bilmez nankör adam
Beş paralık dünyalık için
Makam mevki kapmak için
El etek öpmek ne için
Seni utanmaz nankör adam
Herkes beni hep kınar idi
Bu kediye yüz verdin derdi
Gaybı Allahtan başkası bilmezdi
Kendini gösterdin nankör adam
Ahde vefayı insan olan bilir
Sarılır ve dost diye bilir
Nankör adam bunu ne bilir
Seni vefasız nankör adam
Biz nice makamları çok gördük
Elimizin tersi ile hepsini ittik
Herkesi kendimiz gibi can bildik
Sırıtıp ortaya çıktın nankör adam
Akıl hocan hep yanlış yönlendirir
Freni patlamış çürük araca bindirir
Kıpti padişah olmuş, babasını öldürür
Seni yaramaz seni nankör adam
İlk geldiğinde mütevazi göründün
Önüne gelene ceket ilikleyip eğildin
Birine vurana, öbür yanağın döndün
Foyan ortaya çıktı nankör adam
Atalar makam mevki ver demişler
Onunla Kıpti insanı çok sınamışlar
Verince ne mal olduğunu görmüşler
Bununla tatmin oldun nankör adam
Kötü günümde beni sıkıntıya soktun
Geçici makamları padişahlık sandın
Ama cüce beyninle buna aldandın
Seni Allaha havale ettim nankör adam
Şehir içinde araba süremiyordum
Sayende zoraki iyi şoför oldum
İki günde bir kazazede oldum.
Bu günleri hiç unutma nankör adam
Ben niye böyle eşeklik yaptım
Seni adam sanıp sahip çıktım
Takla atmalarını hep not tuttum
Devran böyle gitmez nankör adam
Dünya Sultan Süleyman’a kalmadı
Saltanat Fatih, Kanuni Yavuza kalmadı
Dost bildiğim hainler beni kötü avladı
Ahiret makamını unuttun nankör adam
Din kardeşlerini hiçten kenara attın
Hassas durumlarını göz ardı ettin
Kandırdığın dostların gözünde bittin
İnsanı çabuk satan nankör adam
Bu devran böyle gider mi sandın
Beş paralık dünya makamına kandın
Geçmişi ne de çabuk unuttun
Mevlama havale ettim nankör adam
Önüme gelene senin ihanetini anlattım
Seni adam sanmakla ne hata ettim
Doğru sözlülerin ikazını kenara attım
Seni düzenbaz seni nankör adam
Yusuf der ki ben bir kerecik aldandım
Senin için tavassutta bulunana inandım
Namaz kılışın ve gösterişine pek kandım
Allah seni bildiği gibi yapsın nankör adam
Yusuf YILMAZ-Ankara Nisan 2012
Yusuf YılmazKayıt Tarihi : 27.4.2012 16:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şair, Ankara’yı hayatında görmemiş ve Erzurum’da başta bir kuruluşta çalışan ve çocuğunun hasta olduğunu, bu nedenle büyük bir şehirde yaşaması gerektiği yalanını söyleyerek şairimizi inandıran birisini Ankara’ya kendi çalıştığı kuruluşa alır. 4 yıllık okulunu bitirmesi için yardımcı olur ve yanında müdürlük makamı vererek onun elinden tutar. Şairimizin namaz kılıyor diye sahip çıktığı bu kişinin, aslında babasının oğlunu dahi satacak kadar makam ve mevki düşkünü olduğunu, her önüne gelene düğme ilikleyip, böylece yükselmeyi kafasına koyan bir kişi olduğunu, kişilik sahibi olmaktan uzak,karakteri zayıf birisi olduğunu ve basit bir dünya makamı için her kılığa girdiğini öğrenir. Daha sonra şairimizin dünya makamına göz koyan bu kişinin, şairimize yaptığı ihanet anlatılıyor. Dünya makamına kavuştuktan sonra yaptığı ihaneti ve şairimizin aleyhinde haksız bir şekilde ifade veren ve başka tuzaklar kurarak nankörlüğü ortaya çıkan bu kişinin aslında iyilik yapmaya değmez birisi olduğunu şairimiz geç te olsa öğrenir ama iş işten geçer. Aynı zamanda mütevazi görünüp, aslında kompleks ve kibirli birisi olduğunu maiyetinde çalışan personele yaptığı zulümle iyice gün yüzüne çıkar. Müfettişe bütün personel şairimiz için çok iyi ifade verdikleri halde, bu nankör adam şairimiz aleyhinde ifade vermiştir. Daha sonra şairimiz bu ifadelerin hepsini okumuştur. Şairimizin verdiği dilekçeye hemen cevap vereceğiz diyerek 21 gün savsaklamıştır. 21 gün sonra da elinde olan gerçek bilgiler yerine çok anlamsız bir cevap yazmıştır. Öncelikle bu konuda kendisine yol gösteren Şair Ahmet Sargın Beye saygılarını iletiyor.
TÜM YORUMLAR (1)