İyigeceler Şiiri - Nihal Memil

İyigeceler diliyorum.
Sokaktaki en son ışıkta söndüğü anda.
Gözlerim seni düşünürken direndiğinde uykusuzluğa,
Kilometrelerce koşmuşum gibi kalp atışlarım hızlandığında,
Bir milyonuncu yıldızı da geceden kopardığımda
Sanma ki ben uyuyorum,tüm şehir uyusada.
Sanma ki yoruluyorum,seni kaybolmuş sensizliğinde aradığımda.

İyigeceler diliyorum.
Ağlatan tüm acılara.
Beni benlikten çıkaran,yalancı tüm aşklara,
Ümitsizce sarılıp,dost bildiğim satılmışlara,
İyigeceler diliyorum,
Bir daha hiç uyanmamacasına.

Hayatın yollarında
Bir yokuşta,bir taşlıkta
Kendimi arıyorken zifiri karanlığın ortasında
Yaşamaktan bezmiş,kaybolmuşların arasında
Tam bırakacakken bedenimi,hatta ruhumu miras diye arkamda
Uçurumun yamacında,herşeye edecekken veda,
Son iyigecelerimi dileyecekken bu acımasız dünyaya,
Merhaba diyorum seninle,sana ve yeniden başlamaya...