En çok sabahları düşünürüm.
Gün aydınlandığı vakitlerde.
Varlık ile yokluk.
Biraz delilik var serde.
Bazen bir köy yerinde olur aklım, koca bir boşluk.
Bazen büyük bir metropolde; boşluklara akan koca kalabalık.
En çok canım sabah vakitlerinde sıkılır,
Kayıplarımı her sabah tek tek sayarım.
Sonra saklarım.
Aydınlanırken dünya, aydınlığı benim de ışığım olur.
Hüzün derelerinde yıkanırım.
Zaman...
Zaman...
Her şeyi silen zaman.
Varlığı yokluğu bilinmezim.
İyi zamanların akıntısını aramaktayız hepimiz.
Semih EroğluKayıt Tarihi : 9.7.2019 09:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!