Ben dönmem doğrudan, ben mi bozarım bu yolu,
Güneş doğarsa güne, elbet sebep sendedir!
Dünya döner, ay döner; etrafa ışık saçar,
Bulutlar kaplar göğü, bunun suçu bendedir!
Sahiplenirsin binamızı, güzelse sendendir!
Bahçemizde çiçekler açarsa, bu sendendir!
Solarsa gülleri, suyunu ben vermemişim,
Kırılmışsa kalpler, yine sebebi bendendir!
Başarılar her zaman, hep senindir elbette,
Yollar açılırsa umutla, her şeyden geçersin.
Hüzünle düşersek bir gün hayat akışında,
Kırık aynayı ben taşırım, sen keyf edersin!
Dünya böyle döner durur, kendi etrafında?
Adalet yüzüne böyle mi yansır resminde?
Sana göre sen hep iyisin, hep ben kötüyüm,
Sana göre efendim, işler yerli yerinde!
Güzel şeyler söylerim, hepiniz dinlersiniz,
Kötü olursa benden, iyi olur sizdendir!
Bazıları uyumlu, bazıları neden susar?
Bu ne biçim dostluktur; peki, söyle nedendir?
Sözlerin ağır, diller suskun, yürekler sessiz,
Ne biçim arkadaşlık, nasıl böyle söylersin?
Yük hep aynı, sorumluluk omuzlara basar.
Geç kalırsın, dosta yüklediğin yükle düşersin.
Pişman etme beni, çok değerlidir sözlerimiz,
Ellerimizle yeşerir, çiçek dolar bahçelerimiz.
Kırıcıdır haksızlıklar, gün gelir sen de kırılırsın,
Yazılır haksızlık defterinde, silinmez izleriniz.
08 Ekim 2024
Kayıt Tarihi : 8.10.2024 21:55:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!