İyi Niyetli Şiiri - Kağan İşçen

ağaçlar da tanık değilse birlikte yürüdüğümüze
aramızda hiçbir dağınıklık kalmamış demektir
ben saimiyim herşeyi söylemiş olmakla
her artım her adımım bir ömür değerindendir bundan sonrası
etkilendiğim bir içten gelen bir türkü salınmasıydın
gökyüzü gerçekten temmuz mavisiydi öğlen saat on iki
belki ankara belki istanbul belki adana tam emin değilim
belki dikmen belki üsküdar belki büyük saat mısır çarşısı
emin olduğum hem gittiğim yerdesin hem gittiğim yer sende
dağınıklığımızı sen bitirdin bencil bir düş kurmakla kendine
bencilliğinde artık benimle dönüştürerek yetiştirerek acılarımı
anılarımızı yakarak kır pikniği bitimi melakosiyle
bitirdin dağınıklığımızı...
hiç kardeşlik türküsü düşünmemişsin köpüklü bir bulutun peşinde
bense güneşin yedi rengine bölünmüş bir dervişim zamana bilinçli
yar yemyeşil bir dağ yamacı düzlüğünde el sallar durur bana her daim
iyi niyetli ince çıtırtılı bir şöminede çay demler sana ellerim
anlamazsın...