Ağanın biri seslenmiş,
Evin kâhyasına:
-Oğlum demiş, sineklerden
Rahat yok ekin tarlasına…
Gidip korkutalım,
Bu karasinekleri.
Ağa ile Kâhya,
Çıkmışlar yola.
Çok geçmeden varmışlar,
Ekin tarlasına.
Ağa silahı vermiş,
Kayanın eline:
-Benim gözlerim kestirmez,
Sen bekle bu köşede,
Ben sinekleri ürküteyim
Karşı taraftan;
Sen silahla vur, demiş.
-Tamam demiş, Kâhya:
Emrin olur.
Ağa varmış tarlanın
Karşı tarafına.
Islık çalmış bir iki…
El ile de uçtular
Haydi, ateş diye
İşaret yapmış.
Kâhya almış nişanı
Tak tak…
Ağa yığılmış yere.
Koşmuş bizim kâhya,
Ağasının başucuna.
İki merminin ikisi de
Ağanın alnının,
Tam ortasında…
-Şükür, demiş Kâhya:
İyi nişancıymışım
Allaha tan.
Ya ağamın kara gözlerine,
İsabet ettirseydim.
Ömür billâh,
Kurtulamazdım bu ayıptan.
Nisan 2006
Halil YılmazKayıt Tarihi : 23.4.2006 12:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sevgili Kardeşim, Değerli kalem Sayın : Halil Yılmaz
Güzel şiir olmuş. Tam Puan...
Her şey gönlünüzce olsun.
Dr. İrfan Yılmaz. - TEKİRDAĞ.
TÜM YORUMLAR (2)