Falan kişi iyi insan derler ya..
Ya da filan kişi kötü.
Şu insana ben çok güvenirim,
Ya da bu insana asla..
Ne kadar anlamsız şeylermiş bunlar.
Peygamberlerin bile düşmanı olmuşken,
Herhangi bir insan, nasıl çok iyi olabilir?
Veya cani bile yavrusu için canını verirken,
Herhangi bir insan, nasıl çok kötü olabilir?
Yoksa peygamberler öcü, caniler mi ciciydi?
Hayır, onlar kendi gerçeklerini ifade ettiler.
Biz onları öyle gördük, kendi gözlüklerimizle,
İşimize geldiği gibi.
Çok iyi tanıyorum, falan kişi cici deme sakın! .
Falan kişi de öcü deme ha! !
Onları cici ya da öcü yapan sensin.
Çünkü öyle görüyorsun onları, kendi gözlüklerinle.
Aslında her insan hem cici hem de öcü.
Ben de, sen de öyleyiz. Unutma,
Daha çok cici olmak istiyorsan,
Besle, büyüt, geliştir o yönünü.
Korkma, öcü zaten ölecek, sen öyle yapınca.
Ve dikkatli ol insanlarla ilişki kurarken.
Onun hakkındaki kanaat gözlüklerini kır,
Ve sadece cici tarafıyla ilişki kur.
Yüreklendir o yanını.
1997
Abdurrahman ÖzdemirKayıt Tarihi : 6.12.2006 19:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)