Atam, biliyor musun?
Bu sabah Anadolu’da başka bir rüzgâr esti.
Bir annenin gözyaşı düştü toprağa; damarlarımda hissettim.
İşte o an anladım, memleketim Samsun’da bir adım atıldı.
Sanki binlerce ananın oğul hasreti yerinde çiçek açmış gibiydi.
Ve ben fark ettim ki, o yaralı göğüslerde açan çiçek sendin.
Her yürüyüşünde dağlar inledi, şehitlerin ruhu sana yol gösterdi.
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta