Ben sonbahar çocuğuyum... Alışkınım yalnızlığa, yaprak dökümlerine...
Her gün içimde yeniden çiçekler açar. Bir papatya olurum, bir gül, bir gelincik... Yağmurla barışığım, Güneş'e aşığım...
Ben sonbahar çocuğuyum... Karanlık gölgem, ben yüzümü aydınlığa çeviririm. Mutlu olmak benim elimde... İstemem, sevmem karanlığı... Kimse de sevsin istemem, karanlık da kalsın istemem. Herkesin yüzü aydınlığa dönük olsun.
Ben sonbahar çocuğuyum... Yüzümün yarısı yok, yüreğimin yarısı yok ben bugün acı da olsa mutluyum... Ailem; benim her şeyim... Dostlarım var, çoğunun yüzünü bile görmediğim ama yüreğini yüreğimde hissettiğim.
Sevdanın ateşi eğer
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Devamını Oku
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
