Şuan içim çok buruk. Sanki elde sıkıştırılmış bir kağıt gibi. Tüm yaşam enerjim kayboluyor, tünelin ucundaki ışık gibi. Öyle bir haldeyim ki, ne yaşamaya ne nefes almaya ne konuşmaya hiçbir şeye halim yok. İnsanlar neden kurduğum hayallerin üzerine s*çmak zorundalar? Hayaller benim her şeyim. Yaşamım. Hayatım. Ölmememin yegâne sebebi. Sizler benim hayallerimi değil, ömrümü bitiriyorsunuz. Benim daha iyi yaşamamı sağlayan o hayallerim çoğu insandan daha değerli benim için! Siz beni sokakta görseniz, dünyanın en mutlu insanı sanırsınız. Maskem o benim. Maskesiz çıkmam ben sokağa. O gülüşler, o neşe o mutluluk hepsi görünmeyenin üzerini örten bir et yığını. Bu kalp bu bedende yaşamayı hak etmiyor. Hatta, hiçbir iyi insan bu dünyada yaşamayı hak etmiyor.
Şamil AkayKayıt Tarihi : 17.1.2015 19:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şamil Akay](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/01/17/iyi-insanlar-bu-dunyada-yasamayi-hak-etmiyor.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!