Baş belası yarınlarına aldandım ben bu şehrin...
Adın özlemekle eşdeğerdi...
Hissedemedim sonra hiçbir güzel hissi...
Gidişinle meçhul bir karanlığa hapsoldu tüm bu güzel umutlar...
Her şeyin başlangıcı ve bitişi aynı anda olmuştun adın belleklerimizden bir türlü silinemedi...
Ne kadar unutmaya çalıştıysak bir o kadar acı çektik...
Neden di niçindi tüm bu anlamsız gidişler...
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta