İyi Değiliz Hiçbirimiz Şiiri - Oya Erişmiş

Küçükken dinlediğim masalları özledim,
Hayatı bir masal sanabilmeyi,
Hep iyilerin kazandığı sonları beklerken
Kazanmanın kendisi bir masalmış, onu öğrendim.
En sevdiğim oyuna katılabilmeyi bekledim küçük bir çocuk gibi,
Mutluluk oyununa.
Oyundan dışlanmış, dudakları bükülmüş, gözleri dolmuş bir çocuk gibi kenarda kalmayı sevmedim,
Sevmedim işte gerçekleri.
Ben öğrenmek istemedim ki her şeyi, neden öğrettiniz?
Gördüklerim mi değişti, gözlerim mi söyleyin?
Ben yalnızlığı insansızlık diye bilirdim, nasıl yanımdayken yok gibiydiniz?
Nerdesiniz?
Gözlerinizi, kalplerinizi nerede yitirdiniz?
Kuşların ötüşünü özledim, onları duyabilmeyi güzel bir bahar günü.

Oysa ben hep güzel şeyler diledim
Yalnız kendim için değil tüm dünya için
Güzel bir bahar günü olabilmesini diledim
Siz neden dilemediniz?
Sihirli bir değnek mi beklediniz?
En güçlü sihri, sevgiyi nasıl yok ettiniz?
Değdi mi kazandığınızı sandıklarınız kaybettiklerinize?
Arkasından vurduklarınız, hesap sormadı kendi içinizde size?
Çelme taktıklarınız bir bir yığılmadı mı önünüze?
Hiç dönmek istemediniz mi özünüze?
Yalanlarınız, kara bulutlar olmadı hala göğünüze?
Ölüm size uğramaz mı sandınız?
Altına girmeden toprağın, üstünü neden talan ettiniz?
Sahip olunamayacakken aslında hiçbir şeye
Neden olur olmaza tamah ettiniz?
Affı olur mu sandınız emanete hıyanetin?
Önce kendinize ihanetiniz,
Ayda bizimdi, güneşte.
Günlerde bizimdi, gecelerde
Göğe her gün yeniden çizilen resimde.
Kendi halinde biten otta, çimende
Neden yetinmediniz?
Artık iyi değiliz hiçbirimiz, sizde rahat ediniz…