Iyi degilim Şiiri - Samira Samiraninsiiri

Bakıyorsun,
Bir boşluk içindesin,
Boşluk büyüyor,
Aldanıp devam ediyorsun bakmaya.
Kalakalmışız aynı yerde duruyoruz,
Ama hissettiklerimiz
Çok uzakta.
Sen uzaktasın,
Ben daha uzaktayım.

Susuyorsun, sesimiz karanlıkta;
Yaşadığımız sessizlik,
İçimizde kopan fırtına.
Cümlelerde ne var hep,
Ama ve keşke,
Acıtan dudaklar ve derin düşünceler.

Bir ömür sessizliği istemek,
İstemekle gerçekleştirmek arasında,
Dönüp duruyoruz
Eski yıpranmış anılar
Arasında,
Gerçeklerin yükü altında.

Gerçekliğin kabullenişi,
Yalnızlığın soğuk yüzü,
Her şeye ihtiyacın var:
Bir sarılmaya,
Bir omuza;
Ama en çok da dinleyecek birine
Ama yokmuş gibi yapıyorsun yine.
Hiç olmamış, yaşanmamış.

Ben,
Hiç iyi değilim.
Keşke dediğimiz kadar iyi olabilseydik,
Gerçeklere inansaydık,
İnanabilseydik;
Yarattığımız sahte dünyada
Yaşamak aslında ne zormuş.

Gitmemiz gerek,
Uzaklara, en uzaklara;
Bir ihtimal lazım bize
Bir daha yaşamak için.

Sen uyurken, başında bekledim;
Giderim derken bile bekledim.
Hayatı sigara çeker gibi içime,
Dumanı tutturma başımda.
Hayatın tadı
Tuzlu, acı hep,
Halbuki ben
Pamuk şekerini severdim.

Her gün bir kayıp daha,
Yalnızlıkları kenarlara yazıyoruz;
Yazdığımız yanlarımızı kanatıyor,
Kanatlandırıyor.
Dokundu mu birisi,
Daha içten yaralar açıyor.

Bir öpsen geçecek,
Sen benim en derin yaramsın.
Kim geçirebilir bu acıyı?
Hiç kimsenin dudakları yok.