denizin gökyüzü mavisine olan düşkünlüğü gibi
Sana olan düşkünlüğüm de
Öyle derin öyle asice
Sahildeyim en sevdiğim yerde
Ama Sen yoksun iyi değilim
Nasılsın diye soruyorsunya bana sevgili
Ben sen olmadığın zamanlarda kimsesizim
uzaklara bakıp sadece susmak vardı yanana
Seninle bu sahilde gözgöze oturmak vardı
yine sensizim yine iyi değilim
Sahile vuran dalgalar martı sesleri
Nasılda huzur veriyor insana
Yanımda olsan huzur sendin aslında
Ama Sen yoksun iyi değilim
Seninle yapmak istediğim herşeyi Yapıyorum şimdi
Kitap okumak kahve içmek
Denizi seyrederek sigara içmek gibi
Derin bir nefes alıp Seni içime çekmek gibi
İyimisin diyorsunya iyi değilim
Şimdi sen yoksunya Yanımda
Sahile vuran dalgalar kadar
Yorgun ve hırçınım aslında
Görünen sadece boş bir manzara
Baktığım yerde sen yoksunya
iyi değilim
Bugün de bitti yine sensiz
Deniz kadar durgun ve sessiz
İstanbul gibiyim hem kalabalık
Bir okadar da kimsesiz
Ben yine sensizim ey sevgili
Anlıyormusun iyi değilim
Zaman nasılda geçti seni düşünürken
Gün batımı bostancı da
Buz tutmuş ruhum yokluğunda
Titriyor ellerim bedenim üşürken
İyimisin diyorsunya sevgili
İyi değilim hiç iyi değilim
Zeynep Ceylan
Kayıt Tarihi : 8.1.2024 22:27:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
beğeni ile okudum
dilinize sağlık
TÜM YORUMLAR (1)