İy Husrev-i Melek-dil Ü Şâh-ı Felek-mahal

İy husrev-i melek-dil ü şâh-ı felek-mahal
Ki elüñdedür kazâ vü kader bigi akd ü hall

Mülk-i ebed ezelde virilüp-durur saña
Sinüñle toludur ebed ol resme kim ezel

Kısmet deminde virdi saña yiryüzin temâm
Dahı henûz azırgadı Kassâm-ı Lem-yezel

Olsa bedel nühûseti mahz-ı saâdete
Kapuñda lâyık oladı der-bânlıga zühal

Ahvel göre nazîrüñi itse saña nazar
Sen bulasın misâlüñi gözgüde fî’l-mesel

Yüri vü hasmı sür ili al mülke hükm it
Kim şark u garbı Hak saña virüp-durur el el

Vadeñde yoh tahallüf ü kavlüñde yoh hilâf
Sözüñde yoh tasallüf ü fikrüñde yoh halel

Ger münkir ola hasm kemâlüñe ne aceb
Gün yüzüñi nice göre ol göz ki ola sebel

Lutfuñ-durur helâk iden düşmenüñi kim
Gül kohusını kohulayıcah ölür cüal

Ol kana teşne cân alıcı teşne-gi görüp
Dir düşmenüñe mâlik-i dûzah ki el-acel

Dutma aceb mehâbetüñi göricek senün
Ger yıhılursa kalalar üstindeki kulel

Nûr-ı basarla rûşen ola nergisüñ gözi
Ger ayaguñ tozından olur-ısa müktahel

Bû Cehldür düşer Esedu’llah cengine
Her kim diler ki eyleye sinüñ-ile cedel

Sarsar saña inândur u kûh-ı girân rikâb
Peykan-ı berk nâvek ü bâd-ı sabâ kütel

Hak Kabe bigi kapuñı kıldı ümîœ-gâh
Mahrûm olamaya saña her kim duta emel

Hoş sîretüñ bu saltanat içinde uş delîl
Vardur diyene Hâlikuñ efâline ilel

Ârâm aldı sâyeñüñ altında vahş u tayr
Râm oldı buyruguña kamu milk-ile milel

Düşmen ne âl idüp başa çıha senüñ-ile
Dimne ne başara idüp arslan-ıla hiyel

Hâtim atâ deminde kapuñda eyle oldı kim
Deryâ katında cûy-çe vâbil öñinde tal

Rüstem düşinde görse kılıcuñ hayâlini
Za’il ide anı içine ecelden düşen vecel

Vasfı cemâlüñüñ cümel-ile olur temâm
Şol vakt ki ignenüñ delüginden geçe cemel

Anuñ ki şükrüñ-ile degül şekkerîn-mezâk
Agzında şahm-ı hanzal ola kand-ıla asel

Kılgıl inâyet-ile nazar Ahmedîye kim
Olup-durur duâñ aña irte gice amel

Sûsen bigi senâñ-ıla ter kılısar zübân
Tâ baglayınca agzını gonca bigi ecel

Var mı mehek ki tecribe gösder ki göresin
Kim kâmilü’l-ayâram ü nakdümde yoh dagal

Selmânı mât kıluram idicegez senâ
Sadîyi lâl eylerem eydicegez gazel

Şeyhoglı degülem ki didügüm sözüñ kamu
Kimisi tercüme ola vü kimi müntahal

Her dür ki nazm idem kamu hub olur u bedî
Getürmezem beyâna maânî-yi mübtedel

Kavs-ile hût niçe ki ola müşterî evi
Mâdâm ki ola güneşe beytü’ş-şeref hamel

Sıfr-ı hamelden olsun i şeh hükmüne muti
Tâ pâ-yi hût her ne ki var ekserü ekal

Olsun saña bekâ vü bed-endîşüñe fenâ
Devr-i felekden iy melike’l-mülk ma-hasal

Hâk olmayan yoluña eger kîmiyâ-y-ısa
Olsun azâb odı-la gam bûtesinde hal