denizlerim sakin ümit kesilmiş aşktan ve ölümden
geçmişi anmak sonsuz ağır dengesiz şovalye
ben eksilerimle öldüm unutuldum yeniden yenilendim eskiyerek
zehir içmiş gibi yıkıldım atatürk parkında kimseler yoktu
şarkımı söyleyemedim savunmam yarıda kaldı karakolda
komserden dayak yedim sarhoş parmaklıklarla geceledim düşüncenle
bir film izledim bol cinayetli bol ihtiraslı bol itiraflı
neon ışıklarıyla oyunlar oynadım seviştim yaza hazırlanan gece vardiyalarıyla
şimdi gururum yok üstüm başım perişan üstelik korkmuşum ölmekten
düşündüm açlığın ne olduğunu komünist oldum özendim spartaküse
bağlama çaldım çığırdım aşkımı aptal sesimle nazik sevimli sevimsiz
şiirler okudum kavuşmak üstüne bulamadım gözlerinin ayrılışını ömrümden ivedi
Kayıt Tarihi : 12.7.2006 17:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!