Koskoca hiçliğin tadında, üzerimi örten yokluğuna,
Feryadıma kulak vermeyen sessizliğinin istilası bu yokluk...
Var diyenin alnında çakılı kurşun yok,
Kırılan yüreğimin kemiklerini itler yesin...
Doymadılar bu güne kadar, doymazlar
Gelenin gidene selamı yoksa, kırılan kemiklerim nereye kadar...
Kimsesiz değil sokakta dolanan deli bile
Ellerimin arasında çırpınan yürek dedikleri de ne?
Hayret ettiğiniz ısrarım mı?
Yoksa sizin insanlığınızın su alması mı?
Ayakta durun ilk önce! ! !
Önceliğinizi belirmeden selam vermeyin kimseye
Hele ki seviyorum hiç demeyin?
Koynuna girmeyin yolda bırakacaksanız
Aklını almayın insanlıktan çıkacaksanız...
Sırtınız sıvazlansın diye egonuzu hortlatmayın
Kokan nefesinizi ruhumda dolandırmayın
Payınız varsa geçmişten gelen, yesin sizi itler yesin
Doyumsuz gönlünüz var nasıl olsa
Ruhunuzu genel evde beslemeyin...
Yunus Özkan
20/01/2013
Yunus ÖzkanKayıt Tarihi : 30.9.2013 19:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yunus Özkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/09/30/itler-yesin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!