ölünce meydana çıkan yüreğin
seni gömdüklerinde birileri
bir son görevle
fırlayıp tabutundan yeniden iş başında
yeniden bilenen ismaillerin;
kelimelerin
sen daha ölür ölmez
Sen: Çamlı dağlardan ağaran şafak...
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...
Devamını Oku
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...




Başka biri yok ki "kurban seçilmiş iken" bağışlanan?
O nedenle olsa gerek...
İsmail adı çok sevilir, öykünülür... bir mucize beklendiğinde "ölümle kalım arasında..."
İtiraz mı?
Mesela ben... "Niye İsmail değilim?"
Dedim..
Düşündüren şiiriniz için...
Tebrikler Değerli Şaire..
teşekkür ederim
Şiirinizi
beğeni ile okudum
teşekkürler.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta