Kırıkları birleşti kalbimin ve bir hıçkırık kuruldu boğazıma
Korkularım korkusuzluklarımı imar ediyor
Ölmek öyle basite alınabilecek bir şey değilmiş
Zor tuttuğum gözlerime bedel olarak özgür bırakıyorum sözlerimi
Sabrettiğim hayata karşılık cenneti dileniyorum
Kanayan gözlerime bir ay değmedikçe iyileşemiyorum
Gidiyorum her gün ömrümden, borç edemem nefeslerimi
Suluyorum gönül bahçemi, hesap edemem çıkacak dikenleri
Hayranım gönülden dökülen söze
Merhaba diyorum gönlüme umutla doğan güne
Geceleri dertleştiğim sayfalar, günaydın dediğim sayfalar...
İdrak ettim ki, aşkım da meşkim de karanlıklar değil kitaplar
İtiraf ediyorum, aşığıyım kalemin tarafsızca kucak açışına
Şarkı söylüyorum, fikirlerimi yargılamadan sarmalayan kağıtlara...
Şiire Biri
Kayıt Tarihi : 22.2.2023 00:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!