Bırak n’olursun iki dakika nefes almaya geldim.
Hem bak ellerin de üşümüş yüreğimi de getirdim.
Çekip gitme hemen, peşinden koştum hevesimin yorgunum.
Çiçekleri seviyorsun diye dalından kırılan hep ben oldum.
Kızma ama seni bensiz gösteriyor diye aynanı kırdım.
İzin kalmış, dokunurken elimi kestim.
Adını sayıklarken kısıldı sesim.
Şunu da söyleyeyim,
Rüyada seni bulanık görüyor diye gözünü oyan da bendim.
Dudağının değdiği bardakta iz bırakan da..
Kayıt Tarihi : 27.10.2019 15:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!