seviyorum
evet itiraf edeyim ki seviyorum
dostça...
namlu dediğin bir demir parçası
senden gelmeyen kurşun beni yaralar mı?
kapında ki tıkırtı dost sesimdi
dünya savaşı yok dışarda
sana karşı toplanmış ordularda...
dalımda bir meyvaydım
taş attılar ağaç yaralandı...
sert rüzgarlarda dalından kopmayan elma
ağacını kırar.
fırtınalı hava kimsenin suçu değil
hadi gel oyun bahçemize geri dönelim
yüreğindeki dramı koyalım sahneye
belki ikimizde iyi rol yapabiliriz.
Kayıt Tarihi : 10.7.2014 10:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!