Ufukta köpürdeyip kuduran
Korkularda yok olup, korkmayan
Yağmurlarda damla damla kaybolan
Ben miyim, kanımla, canımla an be an
Ruhumun mazgallarından akan uyku
Dumanında kaybolurken solgun ışıkların
Zehri akar, dehlizlerde kaybolan anın
Soluk resimlerde açan düşünceler
Hatıralarla kaybolup geçer.
Dalında salınıp duran korku
Neyle nefeslenip arsız arsız
Gömerken ruhumu bu nefeslere sessiz sessiz
Geride kalan ne bir söz nede bir iz…
Tamaça Urungu
19.05.2007
Ankara
Kayıt Tarihi : 22.9.2007 20:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!