esmer yüzlü insanların şehrinde,
başak sarısı şaçlarınızla
ılık bir meltem esintisi gibi
akarken görüyorum
şehrin aşağılarına sizi.
inanın bana
gün boyu yaşadığım sarsıntıları siliyor
yanı başımdan geçip giderken sessizce
takındığınız o masum ifade
evet eminim duygularımdan
demir parmaklıkların ötesine taşırdığım
mülteci varlığımla seviyorum sizi gizlice.
Barış sevinç
Erzurum
Kayıt Tarihi : 14.12.2006 21:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
askerdim erzurumda ve sürekli nöbet halindedim, ön nizamiyede, askeri lojmanda.... beş aylık kısa dönem o kadarda kısa gelmedi, zorlandım ve sürekli aynı saatte işine giden sıradan insanlar kahramanlarım oldu benim. birisi de platonik aşkım. kendisiyle hiç konuşmadım, ismini bile bilmiyorum, kim bilir belki o beni bile farketmemiştir. sonuçta aynı kıyafeli insanlar penguvenler misali hep birbirlerine benzerler. neyse o kıza saygılarımı sunuyorum.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!