Sevgilim..
Uçsuz bucaksız yaşıyorum her şeyi.
Sonunu görmek istiyorum başladıklarımın.
Uçsuz bucaksız gece, uçsuz bucaksız gün.
Gecenin sonu gelmeden yatmıyorum, günün gece oluşunu görmesem rahatlayamıyorum..
Uykusuz geceler verdin bana armağan..
Yaşananları yargılamadan silip attığım…
Ve düşündüm ki;
Gülüşün yanılttı beni en çok,
Bir de yaktığımız mumlar..
İnanmayı özlemiştim,
bize baktım az önce,
bize... Bir kaç saat öncesinde kalan neşemize.
hayaller ne kadar temiz,
gerçekler ne kadar acı değil mi?
Bulup bulup kaybetmelerim seni,
olmayacak bir yazının, zorlama bir eseri
Bir şehri kaç adımda sindirir ayakların
Ya da kaç korku kemirir kalbinin demirlerini
Artık bitti derken kaç yerde başlar gün
Ya da senin sandığın güneş kaç bedeni ısıtır...
Sorgusuz sualsiz yeniden başlasam gözlerinde
Bir bedene dokunmak daha kolaydır,
Bir ruha dokunmaktan...
Avuçlarımla sundum ben sana kendimi,
Ruhumu, herşeyimi...
uzak ışıklar kadar belirsizim şimdi
Vazgeçtim senden
Yaşlar usul usul
Aktı gözümden…
Bilmediğim bir hayattın,
Varlığına bulandım
Yorgun musun,
Seni tüketen aşklardan?
Gel şöyle omzuma yaslan
Söz... Hiç konuşmam
Öylece kalırız sessiz, sedasız
Öylece...
Bir düş gibi süzülür kulağıma
Duvarlara çarpıp yansıyan sesin
Tek kanıtıdır bu evdeki varlığının
Hala bardakta duran parmak izlerin
Issız bir yolun tam ortasında
Hoş geldin
Beni böyle görmeni istemezdim
Olsun yine de hoş geldin…
Aslında, inanmasam da
Hep gelmeni bekledim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!