Hani ne çok severdim seni
Bilir miydin...
Anlar mıydın sahi
Anlamazdın ki...
Anlasan gider miydin,
Uykuyu kovuyor gözlerim yine,
Gözlerin geliyor gözümün önüne,
Bir kerecik gülsen benim yüzüme,
Ömrümü bırakırım o an eline...
Varlığında, yokluğunda sen hep içimde,
Göründüğü kadar büyük değildir bakmasını bilene
En kötüsüde yaramaz bir cocuk yerleştirmişler içine
Hıncını suskun denizden alır
Sebebsiz dalgalıyor diye
Yıldırımlar düşürür.. gürler.. ağlar.. ısıtır.. dondurur..
Aklım, saçlarım kadar karışık
Hayatım, yatağım kadar dağınık
Yasa dışı tüm aşk sözlerim
Ben terkedilmeye çoktan hazırdım, sevgilim...
Gerçeği kabullenmeye alışık değilsin sen
Yine hazan vakti geldi gönlümün
Son güllerimi soldurup gittin
Baharsız geçmişti şu ahir ömrüm
İlk baharımı öldürüp gittin
Yine seni andı gönül derinden
gece karanlık geliyor içime
ne ay, ne deniz
ne de yansıyan ışıklar...
bilmediğim hayatlar geçiyor
penceremden,
gece karanlık geliyor içime...
Öyle uzaktan bakıp bakıp
Deli divane etme beni,
Yaklaş yanıma, tut elimden
Kurda kuşa yem etme beni!
Kırdım kalbimin kilidini,
Aşk için mucizeye gerek yok
Bir göz kırp bir gül yeter şekerim
Uzun uzun konuşmak mı? Hikaye...
Bir dudak bir dil yeter şekerim
Ne gerek var geceler boyu hüzne
Dün gece bitişini kutladım...
Zordu, başka tenle uyandım
Yorganı yüzüme kapattım ve
Biraz yatakta oyalandım
Hangi gerçek daha zordu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!