İtin Birine Şiiri - Veysel Şimşek

Uçma yükseklerde fazla havada,
Mangalda kül bırakmazsın tavada,
Leş kargası gibi durmaz yuvada,
Sinir oldum bu gün itin birine.

Dar düşünme gezme kinle kibirle,
Ne geçer eline yalan tabirle,
Dikkat etki aran yakın kabirle,
Sinir oldum bu gün itin birine.

Alnı açık yüzü aktır dürüstün,
Nasılda bu kadar kendine küstün,
Çirşefte çirşeflik dahada üstün,
Sinir oldum bu gün itin birine.

Yüzüm ak der gezer yüzü karalı,
Hey sonundan görme pullu paralı,
Hal bilmez hainin katı kuralı,
Sinir oldum bu gün itin birine.

İncimek istemem hemde incitmem,
Zalimin zorbanın yolundan gitmem,
Önce söz veripte sonra çarketmem,
Sinir oldum bu gün itin birine.

Söz kanundur deyipte sözünden cayan,
Kul hakkı gasp edipte haramla doyan,
Kendini nimetten adamdan sayan,
Sinir oldum bu gün itin birine.

Veysel derki böyleleri çok gördüm,
Hainle arama bir duvar ördüm,
Bilirse anlayana cevabı verdim,
Sinir oldum bu gün itin birine.