İtin Biri Şiiri - Kenan Çarboğa

Bu diyarda asil diye
Anılıyor itin biri
Her şeylerden mesûl diye
Sunuluyor itin biri

Çıkar için çöker yere
Ağzı kemik, sırtı pire
Kuyruk sallayıp habire
Dınılıyor itin biri

Sümtüktür, gözler aşımı
Yal için bekler başımı
Biraz kaldırsam kaşımı
Siniliyor itin biri

Doğruluğa varmaz, dargın
Merde düşman, merde kırgın
Ezana, ozana her gün
Vanılıyor itin biri

Kapıdan kovsa sahibi
Başından savsa sahibi
Değnekle taş yemiş gibi
Çeniliyor itin biri

Çakalı, sırtlanı tanır
Soyunu demez, utanır
İtliği yiğitlik sanır
Yanılıyor itin biri

Kurt hayali düşse ine
Korkusundan girer sine
Bir kedinin gölgesine
Yeniliyor itin biri