Itibara Sayeden Şiiri - Seyfi Karaca

Sana dünyanın kaç bucak olup olmadığını değil
Es durağını kilit kavşağını püf noktasını filandan da değil
Saklı gizlisiz ağaçlarla kuşlarla
Eyvahsız pişmansız tühsüz
Her tarafı her yerinden görünen otlar koruluklar gibi
Ne bezirgan ne gümrük ne peşin ne veresiyeye
Üstünde karşıya geçmenin cesareti ve sevinci yüklü yol ve köprülerle
Düşünebiliyor musun sen kendin dağ dere ve mevsim avara
Dünya bir güzelliğin kalbinden çıkıp gelen ışık ve gölgeler kadar dinç ve diri
Gülüşlerinde nesi varsa hediyem olsun diye sana çıkarıp selam ediyorsa
İnsana sarılmış seslenmiş büyülü bir çiçektir
Sonsuzluğun yeri yurdu suyu toprağındaki dillere destan
Aldın kabul ettiysen eğer iklimi solmaz ikramı bitmez nafakaya
İtibarı sayeden eden bulansın demektir
Sırrı gizi vadesiz ölümsüz

Ocak/21