Yal verdikçe karşı yöne havlıyor.
Adamdan saydığın, uyuz ite bak.
Kuyruk dikip, sahibini tavlıyor.
Adamdan saydığın, uyuz ite bak.
Hoşt demeden, diz paçadan saldırır.
Şöyle baksan, deli gibi çıldırır.
Yüz verirsen, ortalığı kaldırır.
Adamdan saydığın, uyuz ite bak.
El sallasan, salya sümük sulanır.
Yağı çeker, her kapıda yalanır.
Muktedire, kuyruk sallar dolanır .
Adamdan saydığın, uyuz ite bak.
Her dönemde, çokta bilir işini.
Çıkar varsa, satıverir eşini.
Korkusundan, gıcırdatır dişini.
Adamdan saydığın, uyuz ite bak.
Ozanım der , hep benzettim yılana.
Hayır gelmez, kapısına alana.
Sıkıştıkta baş vuruyor yalana .
Adamdan saydığın, uyuz ite bak.
17.12.2011.
Kayıt Tarihi : 1.12.2019 19:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!