İtaat/Kâr... Şiiri - Reyhan Tataroğlu

Emrine itaat
Yoluna köle
Olmaya yemin ettim
Yoldum yoldum
Bütün tüyleri de
Tavusu,devekuşuna benzettim
Ben'i bıraktım
Beni bende kaybettim
Dedim;
İşte...
Bendeki böyle bir sancı
Dedi;
Hadi ordan...
Seni gidi yalancı
.....................................................................

Doyumsuzluğun
Açgözlülüğünde
Sözümü yedim
Mezarlıkların tam ortasında
Çalgı çaldım,çengi oynattım
Bir aşüftenin
Çığlıklarını dinledim
Bir yandan kaskatı kesildim
Bir yandan feryadı figan inledim
Dedim;
İşte...
Bendeki böyle bir sancı
Dedi;
Hadi ordan...
Seni gidi yalancı
...................................................................

Yanlışın kulağından tuttum
Yanlış yöne çevirdim
Tenekeden kulübe yaptım
Binbir sarayı,köşkü devirdim
Bir sağa gevindim
Bir sola gevindim
Lütfüne de sevindim
Kahrına da sevindim
Dedim;
İşte...
Bendeki böyle bir sancı
Dedi;
Hadi ordan...
Seni gidi yalancı
...........................................................

Bir selin çöpüne bindim
Deliksiz dehlize girdim
Padişahlar ülkesinde
Saltanat süren esirdim
Bir elimde kadeh
Bir elimde vird'im
Derdim; Hep sendin derdim
Dedim;
İşte...
Bendeki böyle bir sancı
Dedi;
Hadi ordan...
Seni gidi yalancı
.................................................................

Domuz avına çıktım
Bir güzel ceylanı vurdum
Safları terk ettim
Şadırvan gölgesinde uyudum
Varla yok arasında
Arasat'ta kaldı yurdum
Yüzdüğüm suda
Abdest bozdum,kudurdum
Dedim;
İşte...
Bendeki böyle bir sancı
Dedi;
Hadi ordan...
Seni gidi yalancı
..........................................................

İki kefe arasına
Adalet ipini gerdim
Biriktirdiklerimi bir bir
Pazarına serdim
Bir günah aldım
Bir sevap verdim
Dedim;
İşte...
Kapına ben geldim
Bitmedi bendeki bu sancı
Dedi;
Olmasa iyi idi ama...
Bitecek bu sendeki son acı