Bir kadın ağlıyordu, sessiz ve kimsesiz,
Akan gözyaşları, usul usul ve derinden,
İncitmeden kimseyi, iniyordu habersiz,
Anne diyebildi, hıçkırıklar koparak ciğerinden.
Nerede kaldı annen baban, nerede kardeşlerin?
Seninde ailen yokmuydu, nerede soysuz kocan?
Nasıl kıydı sana, kan içinde mi kaldı ellerin?
İbret almadı mı soysuz, eteğine yapışan çocuktan?
Ey kendini erkek zanneden soysuz it!
Kadına mı yetiyor gücün, it oğlu it!
Ezik insansın belli de, imanında mı yok?
Emanete hıyanet sana yakışır, yeğdir senden it.
Kayıt Tarihi : 24.12.2015 09:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!