Gençlik bir it idi bağladım kaçtı
Geceyi düşünmedi kırda dolaştı
İpini gösterene fena bulaştı
Havladı, hırladı boyun eğmedi
Asi it gün be gün soytarılaştı
Yasaktan yasağa tüneller açtı
Batıla sırnaştı, hakla dalaştı
Beddua ettiler nazar değmedi
Bizim köyde bahar kışa ulaştı
Ekinler karlarla sarmaşdolaştı
İtin damarına zehir bulaştı
İhtiyarlık dediler dur diyemedi
İt kediye öykündü eve yanaştı
Salyalar kesildi pek uysallaştı
Tam soruyu anladı süreyi aştı
Uzaklaşırken kimse kal diyemedi
Kayıt Tarihi : 10.10.2016 23:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Damarımıza bulaşan zamanın, kaçışı olmayan ihtiyarlık yolunda bizim için bir baldıran zehri mi? Yoksa efsunlu bir iksir mi olduğunu anlamaya çalışırken kalemden dökülen lokmalarımdır...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!