İşyerinde Öleceğiz Şiiri - Kasım Kobakçı

Asla üzerimize doğmaz güneş biz uyurken,
Boğulmadan nefesimiz karanlıklarda,
Şafaktan önce bile parlar gözlerimiz.

Kitapları selamlayanlarla yola çıkar emeklerimiz,
Toprak uyanmadan güneşi eken, karınca toplulukları ve arı ordularıyla,
Annemiz bizi tarlada, fabrikada, madende, atölyede, okulda doğurdu,
Güneşe aşık oldu bedenlerimiz.

Dünyanın dört bir yanında,
Ekmek ve özgürlük için mücadele eden yüreklerin,
Acı haykırışlarıyla doldu zihinlerimiz.

Hayat üretmenin ustası oldu ellerimiz,
Beynimize yükledik sevgiyi, mücadeleyi,
Acı çeken bebeklerimizin gözlerindeki,
Gülüşler, ağaçlar ve kuşlarla.

Yüreklerimizde sevgi fırtınaları,
İşyerinde doğurdu annemiz bizi,
İşyerinde öleceğiz biz de.