İsyanın Panzehiri Şiiri - Furkan Enes Abça

Hey hancı, nolur aç kapıyı.
İhtiyacım bu mu, panzehir?
Kim yıktı o malum yapıyı?
Göz yaşım kıpkızıl, kan zehir.

Acı, bir sana mı yaşatmış?
İsyânım var, peki ya kime?
Vahşeti ruhumu kuşatmış.
Parçalar beni, lîme lîme.

Dizgini sahiplenmiş öfkem.
Sarmalanmışım çepeçevre.
Yok artık, yıkıldı düşülkem.
Paranoya, bilmem kaç evre.

İçinde bir kor var, yanıyor
Bu ki ben değilim, sanırım.
Bir çift gözüne kanıyor.
Kendinde değil, ben tanırım.

Bütün bunlar nasıl ilişki?
Giydir sözcüğü anlanmasın.
Canla, başla, kanla kazı ki,
Bu sözlerim yalanlanmasın.