Tecavüze uğradı tüm umutlarım
Mahkum edildi şimdi hayallerim
Ufacık bir ışık oldu hasretim
Sen benim ömrümün tek güneşisin
Sensizlik müebbet oldu hücremde
Saçın parmaklık oldu penceremde
Telleri ayrılır okşarken ellerim
Hasretle titrer tüm iliklerim
Kuşlar ses verir senin sesinle
Çaylar demlenir senin özleminle
Yataklar ısınmaz senin hayalinle
Takvimler karalanır hep senin için
Galipten ses duyar paslı kulaklar
Hüzünle büzüşür gülen dudaklar
Uzanan eller boşlukta bekler
Sen benim tenime son değenimsin
El pençe durdum mezar taşıma
İsmimi yazmışlar kanlı yaşımla
Sensiz gömüldüm içimde yasla
Kabrimde açan son gülsün benim
Dünya nimetlerinden elimi çektim
Tüm güzellikleri hep sana verdim
Senden habersiz sevgini çaldım
Bendeyken göç eder bu gönül anla
Ayşe Gönül
25.02.2014 20:52
Kayıt Tarihi : 25.2.2014 21:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ayşe Gönül](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/02/25/isyanim-var-49.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!