İsyanım Var Şiiri - Cemal Gökgöz

İSYANIM VAR
Ulan isyanım var
Ulan biz aynı sofrada yemek yedik,
Aynı ekmeği paylaştık
… Hani Fırat’ın kenarında bir koyunu kurt kapsa
Hz.Ömer’den sorar adli ilahi edebiyatı yapıyorduk
Her zaman düşman yarattık
Her zaman öteki dedik
Biz hep başkalarını kötüledik
Ulan aynı sofrada yemek yedik,
Aynı ekmeği paylaştık
Yarım ekmek arası kaşarı zor bulan
Şimdi Kitchenetteyim dersin
Sen ne edepsiz şeysin.
İkilik yaptın, öteki dedin ayırdın.
Şimdi kendin altında kaldın.
İsanım var…
Parayı buldun, makamı buldun
Deri koltuklara kıçını yapıştırdın
Kimseyi görmez oldun,
Zalimleri alkışlar oldun
Mazlumlara kötü baktın
Kör oldun.
Gözün kör olsun,
Hani nerde isyanın kalmadı
Ağzına bal sürdüler şaşırıp kaldın.
Biri mikrofana sıkılmadan konuşuyor
Bize gülün geçin diyor
Biz makama alışmadık
Kadın kız görmedik
Buraları hayal bile etmedik
Bizi hoş görün gülün geçin diyor
Kulaklarımla duydum
Sahidim
İsyanım var
Ulan aynı ekmeği paylaştık
Aynı bardaktan su içtik
Şimdi ne oldun
Alnı secdeye gelen zalim
…
İşte böyle arkadaşlar!
Bir üst düzey kişinin konferansındaydım
Bizi hoş görün demeye utanmadı.
Biz makam mevki görmedik
Bizi hoş görün, gülün geçin diyebildi
İsyanım var…
İsyanım var…
İsyanım var…
Allah’ta var…

İstanbul, 12.12.2011