İsyanım var Şiiri - Gökhan Gürsu

İSYANIM VAR

Göğsümdeki acının sebebi
Fotoğrafına bakarken göğsüme saplanan gözlerinmi
Yoksa hayalinle yetinmenin isyanımı
Korkuyorum senden,sensiz bile seni sevmekten

Neredesin aşkım bensiz
Oturduğun sandalyeyi alıyorum karşıma
Sanki sen varmışsın gibi konuşuyorum
Cevap vermiyor bitanem

Baktığın aynalara bakıyorum
Senin yüzün belirir belki diye
Kendimden başkası görünmüyor
Yalnızlığım şamar olup patlıyor yüzümde

Nefes aldığın odaya kapatıyorum kendimi
Ruhum aç ruhuna
Duy azabımı sevgilim
Bir dakikalıgınada olsa yolla ruhunu
Bir ömre bedel o dakikayı yaşayayım

İsyanım var sensiz doğan heryeni güne
Pişmanlığım sensiz batan güneşe
Kaderse sensizliğin adı
Tanrım yeniden yaz bu yazgının sonunu
Bir ömur boyu mutluluğu çok gördüysen eger
Sonunda kollarında ölebileyim buda yeter