İsyanım Sensizliğe Şiiri - Feride Ömür

Biliyor musun
Dün gece yine uyku girmedi gözüme
Hatıralar eşlik etti karanlık geceye

Bir zamanlar kurduğumuz hayaller
Mutluluğun resmini çizişimiz
Bir de mutlu kahkahalarımız
Canlandı bir bir beynimde

İsyankar oldu yüreğim
Zamansız gidişinle
Yıldızlar bile parlamıyorlar
Eskisi gibi göz kırparcasına
Bir mum alevi misali
Suskunlar, soluklar...

Yağmurlar gözlerimde yağıyor
Gözlerimin göğü karanlık
Gri bulutlar kaplamış göz bebeklerimi
Fırtınalar kopuyor içimde
Rüzgar dövüyor kıyılarımı
Sensiz üşüyorum

İsyanım üstündeki toprağa
Örtmüş, göremiyorum yüzünü
Bakamıyorum gözlerine
Tutamıyorum artık ellerini

İsyanım kadere
Zamansız ayrılıklar yaşattı
Ayrılığı bize yakıştırdı diye

Biliyorum
Faydasız tüm isyanlar
Ağlamak, anmak faydasız
Dönüşün yok gittiğin yerden

_____Biliyorum
_____Ama
_____Hala
_____Seni ilk günkü gibi seviyorum
_____Çok seviyorum...

Bugün 8 Temmuz
Kavuşmayı planladığımız, mutluluğu yakalamaya
söz verdiğimiz gün.
Ama o mutluluk yok artık, çünkü sen yoksun...