İsyanım Kervan Olacak Şiiri - Gürsoy Solmaz

Dudağın, gözlerin hep sözü birlik,
Edip de bir anda dalga geçerse,
İsyanım sonsuza kervan olacak,

Ve sen kısmetini başka yerlerde,
Arayıp sorduğun bana gelirse,
Bilesin yavuklun kan revan olacak...

Bilmeden, etmeden aradığın ben,
Engelse dağları eder merdiven,
Gelirsem yanına devran olacak...

Ah çekip, yok deyip kurtulman bile,
Ölümden kaçmak kadar nafile...
Aradığım rakip, o can olacak...

Vurmadın temeli, kurmadın bina,
En kötü duygular bil hesabına,
Takmadan duvağı, sürmeden kına,
Tuttuğun mekânlar duman olacak...

Bir sevda, bir bulut sarmış her yanı,
Düşmüş geziyoruz yeri, asmanı,
Duygular yıpratmış bu yerde canı,
Bir gelsen viranem bin han olacak...

Sevgimi, duygumu meylimi verip,
Başıma geçirdin uzun yağlı ip,
O hangi deliyse çıkacak sahip,
Bir kurşun sebebi şeytan olacak...

Şimdi bilmiyorum hangi yerlerde,
Hiç takat kalmadı gözde, ciğerde,
Dileğim sözünü gel bana ver de,
Bir anda şu kalbim vatan olacak...