İsyanım Kaderime Şiiri - Cemal Şimşek

Aklım ermedi gitti, şu feleğin işine
Başıma gelenlerin rastlanmaz ki eşine
Garip gördüler beni, kestirdiler dişine
Her gelen tekme attı, isyanım kaderime

Boynum bükülü kaldı, ümidim hiç solmadı
Susuz derede kaldım, testim zaten dolmadı
Bir yar seveyim dedim, o da benim olmadı
Aşksız kalbi neyleyim, isyanım kaderime

Gönül verdiklerimi, yapmıştım başıma taç
Hep beklediler benden, doymazlar gözleri aç
Yıllar yılı şu kalbim aşka sevgiye muhtaç
İhanet ateşindeyim, isyanım kaderime.

Güvenimi harcadım gerçek dostlar kalmadı
Sevda meleği gelip kapımı hiç çalmadı
Başımı yaslayacak bir sevgilim olmadı
Umutlarım tükendi isyanım kaderime.

Arsız duygularıma çektiler kalın duvar
Arzularım küllendi alev almaz artık har
Hiç kimse demedi ki bunun da bir kalbi var
Sevdasız günlerdeyim isyanım kaderime.

Yalnız gecelerime bir ses olabilseydi
Aldığım her solukta nefes olabilseydi
Cemalsimi saklayan, kafes olabilseydi
Yalnız gecelerdeyim isyanım kaderime
08.07.2012